Ano bang kaugnayan ng Juan 1:1 sa Wikang Pambansa?

Diyos ko po... Talagang ako'y nagulat sa aking mga narinig kahapon sa Teatro Ilocandia sa pangunahing kampus ng Pampamahalaang Pamantasang Mariano Marcos (MMSU), Lungsod ng atac... Pumunta kami doon kahapon dahil sa "Pampinid na palatuntunan ng Pagdiriwang ng Buwan ng Wikang Pambansa" na inihanda ng Kapisanan ng mga Mag-aaral sa Filipino at Literatura (KAMFIL)... Nandoon ako unang-una dahil ako'y may asignatura sa Filipino (Retorika at Pagsulat)... Pangalawa dahil ang aming Kolehiyo ay may pagtatanghal at bilang isang opisyal ng SC kinakailangan tumulong sa mga magtatanghal...

Syempre pa't ang unang bahagi ay palaging Pambungad na Talumpati... Ang naghatid ng Pambungad na Talumpati ay ang pangulo ng KAMFIL, ang unang pangalan niya ay Isiah... Inumpisahan niya ang kanyang talumpati... Nakuha niya ang aking atensyon ng sabihin niya na ang wika ay napakahalaga at ang Diyos mismo ay nagpapahalaga dito... Hayan, talagang nakinig ako sa kanya kung papaano niya bibigyan ng katarungan ang kaniyang sinabi...

"In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God." (Juan 1:1)

Ito mismo ang kanyang kinuhang kataga mula sa Bibliya, sa Ingles talaga niya sinabi, upang bigyang katarungan ang kanyang sinabi na ang wika ay pinahahalagahan mismo ng Diyos... Gulat na gulat talaga ako sa paggamit niya dito... Ano bang pinagsasabi-sabi nito ang aking sinabi sa aking sarili...

Diyos ko po... Ano bang kaugnayan nito sa Wika? Ito ang isang maling interpretasyon sa mga nakasulat sa Bibliya... At ang tao naman na nag-uganay dito ay tinatawag na tanga... Bakit mo gagamitin ang ganitong mga kataga sa Bibliya kung wala ka namang kaalaman sa mga nakasulat? Hindi ka man lang nanaliksik kung ano ba ang tunay na sinasabi ng katagang ito... Masyadong naging literal ang pagkuha niya sa katagang ito na hindi katanggap-tanggap...

Ang paggamit ng Word (Verbo sa Bibliyang Filipino) ay tumutukoy kay Kristo at hindi tumutukoy sa Wika, hindi pagpapahalaga ng Diyos sa Wika... Kukuha ka na nga lamang ng isang kataga sa Bibliya maling interpretasyon pa... Ano ba naman... Ito tuloy ang aking nabuo sa aking isipan na huwag na huwag kang kukuha ng mga kataga sa Bibliya kung hindi mo alam itong ipaliwanag ng tama at mabuti... Na ang mga kataga sa Bibliya ay mas mabuting hindi nalang gamitin kung kakayanin mo pa namang gumawa ng sariling pagpapaliwanag tungkol sa isang bagay... At ang Bibliya ay hindi kuhanan ng mga "quotations," maaaring kumuha ngunit dapat ang pagpapaliwanag ay naayon sa tunay nitong kahulugan kung gagamitin man ito sa pagtatalumpati...

CBCP Story continuation... The whole story...

Nagsimula ang aking pagnanais na makasali sa CBCP News Service noong magamit ang aking article sa anluwage.com... Talagang pumasok na sa aking isipan na bakit hindi ko subukan ang pagsali mismo sa CBCP NS... pero na-discourage ako because of some conflicts na maaaring maidulot at problems kapag sumali ako at talagang hesistant rin kasi I was thinking about my SC ambition na kapag na-elect ako baka hindi na ko mapag-sabay-sabay... Pero nakapag-adjust na starting noong June after the elections kasi we can do naman pa rin yung mga ibang gawain kahit naka-duty...

Nitong July, specifically the second and third of week, napapaisip na ako ulit kung ano kaya kung ituloy ko na lang ang balak ko... Still ang motivation ko ay nung gamitin yung article it means kasi para sa akin na may credibility ka na kapag nagamit ang isang article mo... Nag-isip ako at nagdasal kung ito ba ay will ni Lord... Pero na-motivate ulit ako ng maipaalala sa akin ng mga co-officers ko na "there is no harm in trying." Dahil dito noong gabi ng July 19, inihanda ko na ang aking resume at isang sample write-up as requirement ng CBCP NS... Kinabukasan, that was Sunday, pagkatapos ng pagsisimba ko agad kong ini-email ang mga requirements...

Lumipas ang isang linggo, wala pa ring email akong natatanggap... Nanghihinayang talaga ako dahil sa week na ito marami na ang naiset na pangyayari sa Diocese isa na ang Diocesan anniversary at ang Relics ni St. Pio... Naghintay ulit ako ng ilang araw pa... Wala pa rin Biyernes na... Kaya sa araw na iyon ng Biyernes inemail ko na si Msgr. Pepe Quitorio mismo dahil nakapost naman ang e-mail niya sa CBCP website... August 1 na ito, bisperas ng birthday ko... Sunday wala pa ring email...

At Monday na, August 4, may email na si Msgr. Pepe sa akin at nagsasabing ii-inform na niya ang managing editor ng CBCP NS tungkol sa aking application... Tuesday di ako nakapag-check ng email dahil maraming gawain sa SC at may meeting kami kinahapunan...

Wednesday, August 6, sa wakas may email na ang managing editor, si Sir Melo Acuna. Sabi niya sa email na send ko ulit ang resume... Sinend ko at kinahapunan sabi niyanna mag-send ako ng mga articles tungkol sa activities ng Diocese at words from the Bishop mismo... Pero naguguluhan ako dahil hindi direct ang pagsasalita niya tungkol sa ang aking appointment... Nung time na iyon biglang nag-YM naman itong si Fra. Dave, ccs... Kaya siya ang pinakaunang tao na nakaalam sa aking appointment... Naka-receive ulit ako ng e-mail ni Sir Melo at yan hindi pa rin direct ang pagsasalita niya kaya inassume ko na Diocesan correspondent na nga ako...

Dahil wala pa akong naipapadalang article, nag-effort na akong gumawa... At ginawa ko ito kahapon, Sunday...Pagkatapos ng Mass nagpaka-kapal muks ako upang i-interview ang isang SVD priest dahil nabalitaan ko ang tungkol sa Parish sa Pagudpud na ihahanddle nilang mga SVD ng Laoag... Kaya yun pagkatapos ng interview, akong pumunta sa pinakamalapit na internet cafe... For 30 minutes ko rin binuo ang article (note: ang nasa CBCP hindi yan yung original, edited na iyan kaya mas maliit)...

Ngayong umaga nga nabasa ko sa headlines ng CBCP ang tungkol sa isang SVD parish sa Pagudpud... Eh syempre dahil parang magkatulad ang headline kong original sa headline nila... binasa ko at tumambad ang pangalang Mark Vertido, nag-iisa lang naman ako sa palagay ko na may pangalang ganyan sa Laoag at baka sa Pilipinas... hehehehe

God bless sa bagong tungkulin ko!

Confirmed na ang pagiging CBCP Diocesan Correspondent.... Yahooo!

One of my greatest achievement in my internet world has been confirmed ngayong araw na ito... Yes!!! It is now confirmed that I am a Diocesan Correspondent of the CBCP News Service... Confirmed siya sa pamamagitan ng pag-post nila sa pinakaunang news na aking ipinadala...

http://www.cbcpnews.com/?q=node/4166

SVD to take charge of new parish in famous Pagudpud

LAOAG CITY, August 10, 2008--The Society of Divine Word (SVD) will be tasked to care for a new parish which will soon be erected in Panzian, Pagudpud, Ilocos Norte upon the invitation of Laoag Bishop Sergio L. Utleg.

Fr. Denny Lucas, SVD said the new parish will attend to the spiritual needs of the residents in the northern portion of Pagudpud and the town of Adams where the SVDs have been holding evangelization missions for the past years.

He said the increase in parishioners in Pagudpud was the reason for the establishment of a new parish. The distance between the town proper and Panzian was also considered.

The SVD missionaries have been managing Divine Word College in the city. Formerly known as St. Williams College, DWC-Laoag is one of the more prominent learning institutions in northern Luzon.

The SVDs began working in Laoag in 1946 at the invitation of the Archbishop of Nueva Segovia prior to the establishment of the Diocese of Laoag.

Sixty-four percent of Ilocos Norte’s residents are Catholics. (Mark Vertido)

Lubos-lubos talaga ang aking kasiyahan ngayon kasi I am serving now for the CBCP... hehehehehehehe.... Pero great responsibility ulit ang aking hahawakan... God bless me...

to be continued... may pupuntahan kasi ako... hehehehe...

The Three Days...

Miyerkules, Huwebes, Biyernes…

Sa tatlong araw na ito, hindi inaasahang mga pangyayari ang aking naranasan. May mga ibang events dito na hindi ko na lang babanggitin dahil ito ay para sa susunod kong post.

Miyerkules

Isang seminar ang naganap sa College of Teacher Education. Ang seminar ay tungkol sa Learning Outcomes. Syempre kakaiba ito sa pandinig, lalo na sa aming mga Sophomore pa lamang kasi kakaumpisa pa lamang naming magkaroon ng Professional Education Course, ang Educ 110 (Social Dimensions). Kahit pa ang topic ay hindi pa namin pinag-aaralan, dumalo na lamang kami upang makaiwas sa Midterm namin sa PE 3 dahil hindi pa kami nakahanda.

Sa seminar ang lecturer lang naman ay isang Irish Senior Lecturer in Science Education, si DR. DECLAN KENNEDY, MSc, Med, PhD, HDE, FICI. Kumusta naman yan ang haba ng kanyang kawing sa pangalan. Napakagaling talaga niya. Siya pala ay galing sa Colaiste na hOllscoile Corcaigh, Eire, gets? Ang trnaslation niyan ay University College Cork, Ireland. Naku sa lecturing niya nabanggit niya ang tungkol sa mga Bologna Agreement at iba pa. Siyempre naman ang lolo ninyo attentive baka kasi magpa-test si Dr. Resurrecion Mateo, ang Educ 110 prof namin.

Okay, tatlong oras lang naman ang kanyang lecturing. At ito na ang hindi ko inaasahan. Bigla siyang nagtanong sa hulihan ng kanyang lecture. Tinanong niya kung kailan magtatapos ang Bologna Agreement. Ako naman dahil attentive ako isinigaw ko ng di masyadong kalakasan ang 2010. Ay, nabigla ako, ako lang pala ang nakasagot sa tanong, pati mga teachers na nandoon hindi nakasagot. Hehehehe… Abah, mas magaling na ba ako kaysa sa kanila??? Hehehe… Tumingins si Dr. Declan sa akin at sinabing "Can you repeat that?" Inulit ko naman. Tapos sabi niya "You are correct! I think you should be given a price." Ay, flattered naman ako sa dinami-rami ng mga mabibigyan ng price ako lang ang nakatanggap sa araw na iyan.

Ibinigay lang naman niya sa akin ang mga dala-dala niyang "sweets" mula Ireland. Ay, nag-iisa kaya iyon ayon sa kanya at ipapamigay sana niya yun pagkatapos ng lecture para sa lahat. Pagkatpos sa akin lahat napunta. Kakahiya tuloy pero okey lang pagkakataon naman para makilala… Hehehehe…As in pumunta siya sa akin at kinongratulate… Hehehehe… Then sabi niya pagkatpos ng seminar na it was very great to meet me because I am attentive at like niya akong maging student niya… Ngek… Sige isama mo ako sa Ireland… Pagkatapos sabi pa niya pagbalik raw niya mula sa Ireland bibigyan niya ulit ako ng mga sweets… Thank you… Tapos binigyan pa niya ako ng kanyang calling card… Kumusta naman yun ako lang ang estudyanteng binigyan aside sa mga teachers na nandoon…

Ang saya ko ng araw na iyon kasi lahat ng tao naging friends ko… Hehehe… Friend ang tawag nila sa akin dahil hihingi lang naman sila ng sweets ko… Pati teachers humingi… Hehehehe…

Huwebes

Naitakda ang aking reporting sa History… Abah matagal ko na kayang hinihintay ang sandaling iyon… Isang buwan na akong naghihintay para mag-report… Ngunit okay lang kasi ang aking topic ay Spanish rule… Imagine ang report ko lang naman ay tungkol sa Exploration and Conquest ng Philippines at Political and Ecclesiatical Structure of the Spanish Government of the Philippines… Yan nakakagana dahil I will explain Ecclesiatical… Hehehe…

Dumating nga ang reporting time, at unang pagkakita pa lang ng Prof ko eh na-impress na siya dahil may globe pa akong dala-dala… Syempre nagpaka-kapal muks na ako doon sa Faculty room ng mga Social Studies teachers para lamang mahiram ang globe… Hehehehehehe… Then sinimulan ko ang reporting sa pamamagitan ng isang maikling motivation para mag-isip naman ang mga nakikinig, syempre teachers kailangang meron palaging motivation… Syempre dahil parang recalling lang ang report ko kaya motivation ko naman ay pag-recall ng mga events… Nag-enjoy naman sila…

Unang part, explanation ng colonialism at exploration. Ipinaliwanag ko kung gayon ang mga ito hanggang sa makarating kami sa mga motivation ng explorations… Napunta sa God, Gold and Glory… Then ang Spain at Portugal… Pagkatapos ng unang part sinabi ng Prof ko na I am very good raw… Kasi naman napaka-detailed raw ng pagpapaliwanag ko sa bawat important words, names, terms at dates… Para daw ako ay nasa panahong aking inereport na para ang kamag-anak ko lang si Ferdinand Magellan, Charles I at iba pa dahil as in naman talaga nag-research talaga ako, kinalkal ko pa talaga ang aking mga inaalikabok na libro, tapos sabi niya I am a "real historian" daw… Nakatulong rin kasi ang aking kaalaman sa history ng Catholic Church upang maintindihan ang history ng Europe… Saan ka pa pagsamahin ba naman ang History at Church… Kaya tuloy nagkaroon rin ako ng parang kaunting pagpapaliwanag na rin sa Catholic Church… Very detailed talaga…

Second part ay ang Rediscovery of the Philippines… Dito nag-umpisa na naman ang aking kakaibang sakit… Ang pagsakit ng aking sikmura… Parang may asido sa aking sikmura at talagang namimilipit ako sa sakit… Pero ganito talaga kapag ako’y kinakabahan lalo pa’t nakakapressure yung paghanga ng Prof ko sa akin… Iyon naihatid ko pa rin ang second part kahit namimilipit na ako sa sakit… Hehehehe… Hindi pa tapos ang report ko at itutuloy pa lang…

Pagkatpos ng class lumapit ang Prof ko at sinabing "Congratulations!" Ha??? Ngayon ko lang narinig ang ganito dahil lamang sa report ko… Hehehehe… Flattering!!! Ginaganahan tuloy ako… Ewan ko nga ba kung bakit pa ako nag-English bakit di na lang Social Studies kasi truly I have the heart for History…

Dahil umpisa pa lang ng reporting ganito na aking naging performance, ako na naman siyempre ang magiging reference ng aking mga classmates, I mean kung ganoon ang aking ipinakita tiyak na sa lahat ng kanilang makakaya susubukan nila akong talbugan… Sige subukan niyo rin…

Biyernes

Nagkaroon ng kaunting pagsasalu-salo ang mga BSEd II-A English Majors together with our favorite teacher in English, si Ma’am Charmagne Balantac. Sa College dorm naganap ito sa kanyang quarters. Simple lang ang salu-salo namin dahil dadalawa lang ang putahe, monggo at crispy pata…

Ang salu-salong ito ay bilang treat niya sa amin dahil sa pagtulong namin sa kanya nang nandito ang aming mga Korean students… Celebration na rin ng Beijing Olympics… Hehehehehe…

Simple lang sana ito pero dahil ang aming mga kamay naman ay malikhain, lalo pa’t may mga churva sa amin, napakaengrande ang aming naging dining area… Para kang nasa isang high class resto… Abah naman ang kakainin mo monggo at crispy pata tapos ang table setting ang sosyal pang-hotel…

Akalain mo ba namang pati yung kakainin namin kami pa ang nagtulung-tulong na maghanda… Pero masaya dahil kahit simple ay nagkaroon kami ng bonding… Isang masarap na bonding… May nag-iisa kaming bisitang teacher si Dr. Rosable Acosta, science-math Prof… At dumating ang kainan… As in ang plato yung babasagin, ayos na ayos ang mga table… Pero may kulang walang kutsra at tinidor… Imagine mo naman nagkamay kaming lahat… Hehehehe… Kahit yung dalawang teacher… Hehehehehe… Kamayin ba naman yung monggo… Hehehehe… Mukhang improper pero totoo kahit sino kung ganoon ang sitwasyon magkakamay talaga…

Ang saya-saya ng experience na ito… Walang hiyaan nagpakanatural ang lahat… Simple lang talaga ang pagkakaibigan naming lahat… Through thick and thin talaga kami at walang iwanan sa ere…

Note: Habang nagaganap ito isa na palang kababalaghan na naman ang nangyayari sa College dahil minumulto na pala ang Main Building namin. The story will be posted on my next blog…

Goodbye 17, Hello 18: My Birthday Blog...

I am already 18 years old today, August 2. Born on the same date in 1990 in the Sunshine City, Laoag, in the northern province of the Philippines, Ilocos Norte. Given by God to a pure Ilocano couple and to a Catholic family. And that child grew to what he is today. And certainly that is me, no other.

The people who know me, understand my personality. I am friendly but shy. I am matured but acts like a child. I am serious but funny all of the time. I always smile but I can show you my dangerous frown if you want. I can pretend but enough is enough. And certainly I am what I am.

17 is gone in my life but 18 is now coming. 17 have brought me many memories, many important things in my life. I have met many different people in my 17. People whom I've met accidentally, not knowing if these people are really true or not. But I, through meeting them in the internet, already know who are the real and the fake. I admire all of them at first but through time I carefully saw their real attitudes and personalities. And I can say I know the real ones. I cannot really judge for I do not know them personally but by there instant acts in the internet shows who they are.

I have encountered Anluwage.com and the Confraternity of Catholic Saints (CCS). The story of Anluwage begins when Manong Pietro suddenly sent me a private message at Friendster exactly on the new year. And so he told me everything and now I am part of it. It is nice to share talents in the internet. And through Anluwage, for the first time an article of mine was used, a sign of credibility, but not only of a simple organization but the CBCP News Service. And so I am grateful to Anluwage although I am not active this time.

CCS? I can never forget to thank this organization. Thanks to Friendster again I have met the Director, Fra. Dave, ccs along with Fra. John, ccs. I have read about CCS first in Multiply when I was just starting but I disregard it for I am not a full time user then of Multiply. Then December 27 came and I saw again CCS in Multiply and also I saw Fra. Dave at 100% Katolikong Pinoy. I have sent my first e-mail to him on December 28. Then because I was in amazement that moment I have created the wikipedia article of the Confraternity (that needs improvement now but I cannot process it because of hectic schedule at school). And the all is history. I will always thank CCS for accepting me, the stranger, trusting me to check the Manual and making other things eventhough I am a stranger and far away from them.

Many had happened, I have met religious men, Fr. Bernardine, FI with Bro. Jaycee, MIM, and also my American friend, Bro. Zilli Goretti, MM. And still continuing meeting many other people. I have also for the first time approach a priest, the Vicar General of the Diocese, Msgr. Policarpo Albano. And also I have continued to know Kuya Francis. I have also met the Davao Cahpter President of the Catholic Faith Defenders, Inc., Bro. Ryan Mejillano, who is somewhat helping and training me in apologetics. For those I have not mentioned you know who you are, and I thank you for making 17 a colorful year to me

Many aspects of me have already developed because of these people. Thank you very much to all of you.

I knew that my birthday does not only fall when Gulf War begins but it has a Marian feast also, the Feastday of Our Lady of the Angels of the Portiuncula, an important feast for the Franciscans. Portiuncula is the place where St. Francis the Order of Friars Minor in Assisi. I knew this thing from Bro. Jaycee, MIM.

Well, 17 have left me with many memories but I know that 18 will God's will.

Goodbye 17, Hello 18!

Happy birthday to me and may God bless me!